Tillering تولید شاخه های جانبی است. این امکان تولید ساقه های متعدد را فراهم می کند که از یک نهال اولیه شروع می شود. این کار باعث میشود تافتهای سفت و چندین سر دانه تضمین شود.
Tillering دارایی مشترک بسیاری از محصولات غلات است.
مفهوم
همه غلات دارای تعداد زیادی کولتیواتور (شاخه های جانبی) هستند. پنجه زنی یک صفت مهم زراعی است که شاخه های آینده را مدل می کند. هنگامی که به صورت جداگانه رشد می کند، این فرآیند کاملاً پویا و سازنده است. هنگام رشد در شرایط تراکم بالا، پنجه زنی غلات کند می شود. در همان زمان، یک گیاه می تواند تنها یک کولتیواتور تولید کند.
معنا
پخهزنی فرصتی برای به دست آوردن حداکثر بازده است. تعداد ناکافی پرورش دهندگان رشد کامل غلات را محدود می کند. شاخه های اضافی منابع گیاهی و رطوبت خاک را مصرف می کنند. این نیز منجر به کاهش بازده خواهد شد. تعداد دانه های ریز افزایش می یابد.
بنابراین، پنجه زنی به علف های وحشی کمک می کند تا با شرایط مختلف محیطی سازگار شوند. همچنین به شما امکان مدلسازی را می دهدمعماری گیاهان در برنامه های مختلف اصلاحی.
انواع پنجه زنی
سه راه اصلی برای تشکیل جوانه ها و شاخه های جدید وجود دارد:
- ریزوماتوز. این توسعه چندین شاخه از یک گره است. آنها عمود بر ساقه اصلی رشد می کنند. آنها در زیر زمین قرار دارند. عمق - تا 5 سانتی متر علاوه بر شاخه ها، هر گره ریزوم یک ریشه جدید تشکیل می دهد. خاکهای سبک، سست و شنی را ترجیح دهید.
- بوته شل. شاخه ها در زیر زمین قرار دارند. با زاویه حاد نسبت به ساقه اصلی رشد کنید. یک شاخه از یک میانگره بیرون می آید. چنین پنجه زنی به تشکیل یک بوته شل کمک می کند. مناسب برای انواع خاک.
- بوته متراکم. گره ها در بالای سطح خاک قرار دارند. این امر هوادهی خوب و سطح بالایی از رطوبت را در ناحیه گره بوش تضمین می کند. هر گره شاخه هایی را تشکیل می دهد که گره مخصوص به خود را دارند. جوانه ها به سمت بالا هدایت می شوند. بوش ضخیم و قوی تشکیل شده است. گیاهان در خاک های پرآب و ریزدانه رشد می کنند.
فرایند کشت
از بین همه انواع شناخته شده غلات پنجه زنی، این یکی بهینه ترین است.
- 5-10 گیاه معمولی را از اطراف مزرعه بگیرید. در حالت ایدهآل، به جای کشیدن آنها، آنها را بیرون بیاورید تا به ریشهها و برگها آسیب نرسانید.
- برای تخمین سریع اما تقریبی از پنجه زنی صحیح، برگها را در جهت مخالف رشد طبیعی خم کنید.
- حالا باید فاصله بین گره هایی که برگ ها از آن رشد می کنند را اندازه گیری کنید. از اول تا دومفاصله گره باید 1 سانتی متر باشد از دوم تا سوم - بیش از 2 سانتی متر نباشد گره ممکن است زیر سطح خاک باشد. اما اگر عمق از 1 سانتی متر بیشتر نباشد، پنجه زنی طبیعی در نظر گرفته می شود.
پس از چنین ارزیابی از همه نهال ها، باید اقداماتی برای عادی سازی مدل سازی غلات آینده انجام شود
چه باید کرد
وقتی گیاهان غلات روی هم سایه می زنند، سرعت فتوسنتز برگ کاهش می یابد. این امر بر تمام مراحل رشد گیاه، که از جمله آنها پنجه زنی است، تأثیر می گذارد. بنابراین رعایت فاصله صحیح بین دانه ها هنگام کاشت بسیار مهم است. قوانینی برای انواع مختلف خاک وجود دارد. اگر فاصله بین گره های گیاه کمتر از 1 سانتی متر باشد، لازم است کاشت ها را نازک کنید. اگر فاصله از 2 سانتی متر بیشتر شد، آن را متراکم تر بکارید.
راههایی برای تأثیرگذاری بر پنجهزنی زمینهای کاشته شده وجود دارد.
نیتروژن
استفاده اضافی از این کود زمانی مفید است که تعداد بوته ها و اندام های هوایی کم باشد. علاوه بر این، نیتروژن می تواند از رشد بیش از حد شاخه ها جلوگیری کرده و بر تولید سیتوکینین ها تأثیر بگذارد. داده های تحقیقاتی کنونی نشان می دهد که میزان مصرف استاندارد نیتروژن بین 120 تا 150 کیلوگرم در هکتار زمین است.
فسفر
محدود کردن فسفر خاک منجر به کاهش انشعاب می شود. با انتقال هورمون، تولید و انتقال استریگولاکتون در گیاهان را تحریک می کند.
گوگرد و منگنز
این مواد در مراحل اولیه رشد گیاه بسیار مفید هستند. منگنز انرژی را برای فتوسنتز مناسب انتقال می دهد. گوگردتمام سیستم های آنزیمی محصولات غلات را کاتالیز می کند.
کنترل هورمونی
سیستم پیچیده ای از فعل و انفعالات هورمونی تشکیل شاخه ها را به طور کلی کنترل می کند. تا حد زیادی، پنجه زنی توسط سیگنال دهی توسط هورمون های گیاهی تنظیم می شود: اکسین، استریگولاکتون و سیتوکینین. برای کنترل هورمونی، انجام فرآیندهایی مانند بیوسنتز، انتقال و تجزیه هورمون ها ضروری است.